नियात्रा: एक निरन्तर यात्राको
थाहा छैन उ कहिले आउछ,
निधारमा टिका,
आँखामा आशुसम्म बिजाउँछ,
हुन त बाटो कस्तो छ,
आँखामा पट्टि भएर हातमा लौरि दिएको होला,
मौन हुनु त भनेको छैन,
त्यहि भएर रुख माथि बसेर
न्याउलिले मज्जाले बोलाउँछ।
No comments:
Post a Comment