तिमी गयौ
म त्यो साँझ
त्यही निर बसिरहे
त्यो जुन उदाउने ठाउँ को मुनी
जून हेर्दै
पर्खिरहे, फर्किने आशमा।
ऊ हिउँदमा छाडेको
खोला त बर्खामा उर्लिएछ
'सुसेल्दै '
तिमी पनि आउने भर छ
त्यही चौतारीमा
पर्खी रहे, ती पात हेर्दै
उग्रिएको आकाश हेर्दै
कहिले बादल हेर्दै
आँखा विलाउँदैन्न्
तिमी आँखा भित्र छौं।
त्यो वर्षले दिन दिन गन्दै
मलाई भुलाउँछ भने
म तिम्रो मुस्कान सम्झेर
वर्षौ भुलाइदिन्छु, तिमी आउने आशमा।
सपनीमा आउँछौ भने
म कयौ रात नचाहादै
निदाईदिन्छु तिम्लाई भेट्ने आशमा।
म पर्खी दिन्छु
हेर न! फर्केर त (हेर)
'म'
तिमी र म बसेको
चुच्चे ढुङ्गामा छु।
तिम्रो बाटो हेर्दै।
मलाई हावाले जिस्कायो
वर्षाले रुझायो
शिरमा हिउँ सल्बलायो
म कठाङ्रिए तर
त्यही पर्खी बसे
न्यानो बन्ने आशमा।
पर्खिनु को मिठास
चारोको आशमा
रहेका बचेरालाई थाहा छ।
परदेशी लाइ थाहा छ
अधेरी लाई थाहा छ
खडेरी लाई थाहा छ।
मिठास महसुस गरेरै
म मुस्काइदिन्छु
अँगाल्ने आशमा
तिमी फर्केको दिन
म सारा भुलाई दिन्छु।
फर्क न तिमी
म पर्खिरहेछु।
म तिम्रो पर्खाइ मा छु।
No comments:
Post a Comment