आजको यात्रामा दुई गाडीको यात्रा भयो, त्यसमा थली बाट खासमा अर्कै ठाउँ जान भनेर हामी हिड्यौ, मैले अस्ति पनि भनी सके नी गोकर्णेश्वर गाडीमा चढे पछि धेरै बन्न लागेका काम बिग्रिन्छन, पुग्न पर्ने समय दोब्बर समयले लम्बिन्छ.....त्यस्तै आज जान ठाउँ हिँडेको ठाउँ पुगेर वर्षामास को समय सजिलै फर्किन नसक्ने समय यहीँ गाडीले बनाई दियो, हुन् पनि अफिस टाइम हुन् लाग्दा अलिक व्यस्त त हुन्छ नै त्यसमाथि भनी हाले गाडी त्यही खाले( यात्रा गर्दै हुनु हुन्छ भने गाडी छानेर चढनुहोला, हाम्रो तिर रोजाई धेरै नभएकाले बेला बेला frustration हुन्छ नै, त्यसै पनि रोकेर troture गर्छ यो गाडीले!)
सोही अनुरूप आज पहिलो गाडी(गोकर्णेश्वर यातायात)चढेर सातदोबाटो ओर्लियौ (त्यहाँ भन्दा उता गएर आइदैन होला भनेर) त्यहाँ नजिकै घुम्ने ठाउँ त्यही गोदावरी बोटानिकल गार्डेन नै हो। अलिक शीतल पनि हुने फूल वनस्पति पनि देख्न पाइने फोटो खिच्न नी पाइने भएर सातदोबाटो बाट साझा यातायात केही बेर कुरेर गोदावरी जाने निर्णय गर्यौ।
गाडी एकदम प्याक नै थियो तर प्याक भए नी उभिन सजिलो नै हुन्छ साझा यातायातमा अरु गाडी जस्तो कोचिन पर्दैन, उभिएर अलिक पर पुगे पछि अन्तिम तिरको चौतारी जस्ता सिट खाली भए(साझाको पछाडिको चौतारीमा त साँच्चै रमाइलो हुदो रैछ बस्न!)
हामी दुई जना त्यहाँ गएर बस्यौं।
अब साझा गाडीमा आधा आधा बाटो तिर भाडा उठाइ सकेको हुने रैछ, भने पछि अन्तिम तिर भाडा उठाइ सकेको रैछ हामी पछि चढेका र खाली भए पछि अन्तिम सिट मा गएर बसेका।
भाडा उठाउने दाई हामी सम्म आए तर पनि हामीले भाडा हातमा बोकेर बसेको भाडा लिएनन्, अरुसंग लिँदा लिँदै काम परेर होला अगाडि गए हामीले सोच्यौं फेरि आउलान्। तर आएनन्। यस्तो नी हुन्छ र यस्ताे चाहिँ कहिले भएको थिएन यत्रो वर्ष गाडी चढ्दा। ओर्लिने ठाउँ आयो सबै ओर्लिए भाडा लिन आएनन्।
फेरि अर्को गोकर्नश्वर गाडी को कुरा गर्दा थली बाट सातदोबाटो सेन्सिवल दर मै पुर्यायो। त्यही नी त्यो गाडीका कर्मचारीहरु कमाई कम भएर हो या के समस्या हो जहिले तनावमा हुन्छन जहिले झगडा गरी रहन्छन्(प्राय सबै काठमाडौंका गाडी त्यस्तै नै छन् तर नी यी अलिक तनावमा हुन्छन)
अब
फर्किदा को कुरा गर्दा त्यही पहिले कै गाडी रिपिट भए(गोदावरी देखि सातदोबाटो साझा, त्यहाँबाट थली गोकर्ने अझ गोके) अब थली ओर्लिने बेलामा भाडा दिँदा फेरि भाडा उठाउने मान्छेले बिहान भन्दा दश रुपियाँ बढी लियो, अब त्यहाँ भन्न त परी हाल्यो बिहान त्यही गाडीमा केहि न भनी लाग्ने भाडा लियो भने फर्किदा त्यही बाटो बस दिशा मात्र फरक! बिहान देखी बेलुकामा दाम दश रुपेले बढ्यो।
त्यो बेला मैले गोदावरी जाँदा केही क्षण छलफल गरेको कुरा सम्झे जब भाडा लिई सकेको भनेर लिएको थिएन, त्यो बेला मैले त्यो बेला Deepes Moorti Pant लाई भने छोड दिउँ, नदिउँ बेला बेला केही हुँदैन हाम्रो पनि त धेरै लिन्छन बेलाबेला लिने बेला, छोड दिउँ के जाम त्यसै आखिर दिनलाई तयार भएकै हो। उसले नउठाए पछि र एक पटक बोलाएकै पनि हो नदिउँ भनेर म त निस्की सकेकी थिए तर पन्त जी ले त्यस्तो गर्न हुन्न दिन पर्छ बिर्सेको हो उसले भनेर दिएर मात्र निस्कियौ।
अब गोकार्नेले धेरै लिए पछि मैले भने देख्नु भयो यिनीहरूले कहिले कहिले ५ रुपियाँ १० रुपियाँ गरेर हामीलाई अझ म दिनहुँ हिड्ने मान्छेलाई कति ठगेका छन्। बेला बेला उनीहरूले नी विर्सिदा केही हुँदैन यसरी ठगी त हाल्छन, आँखा झिमिक्क गर्दा ठग्छन्, त्यही नी हामी जो दिन दिनै यात्रा गर्छौ हामीलाई थाह छ भाडा कति हो कहाँ सम्म भनेर तर पनि हामीलाई नै पनि ठग्छन् भने जो बुझेको छैन जो पहिलो पटक यात्रा गर्दै छ, भाडा दर ठाउँ थाहा छैन भने कति ठग्छन् होला??
यहाँ प्रत्येक पाइला पाइलामा यस्तै छ।
यहाँ कसै बाट बढी लियो जानी जानी र कोही मान्छेले दियो भने त्यो गर्व को बिषय भनेर गफ गरी रहेको सुन्निन्छ। त्यसलाई यति भनेको दियो, त्यसले थाहा नै पाएन भन्दै पूरा गर्व गर्छन्।
(नोट: तर कसैको दुःख गरेको कमाई उसले बिर्सियो भनेर चुक्ता नगरी जाने, भाग्ने चाहिँ गर्नु हुँदैन।यी सबै यात्राका बेला गरिएका अनुभवलाई समेटेको मात्र हो!)
( तर ठग्ने, धुत्ने, फटाहाहरु दलालहरु माथि चाहिँ प्रश्न गरौं, नडराई किन।)
No comments:
Post a Comment