म एक घुट्कि मात्र उघाउछु
अञ्जुलीमा,
सुकेर जावोस त्यसपछि पानी पोखरीमा।
होइन भने किन छाल बनेर छुदैन किनारामा।
उभिएको छ एउटा पत्थर बालुवामाथि,
अन्तिममा क्षमता पानी कै हुन्छ ढुङ्गालाई खियाउनमा।
त्यसो भए छोडिदिन्छु भनोस न
बन्चरोले रुखहरुलाइ चोट पुर्याउनमा।
पानी आफै प्यास त होइन।
तर तिर्खा बन्छ हर बहानामा।
सुक्ने भए ति ओठ जिब्रो
अञ्जुलीको अपुरो अपुग चहानामा।
..
#दुर्गा
No comments:
Post a Comment